-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"Najbardziej rozwinięta nauka pozostaje nieprzerwanym stawaniem się".
Jean Piaget
W świetle nowego paradygmatu – biorącego swe źródło w fizyce kwantowej i fizyce Pola - każdy przejaw życia można zredukować do fundamentalnego języka energii i informacji. Człowiek tylko pozornie stanowi odrębny byt, w istocie jest również Polem - Polem Inteligencji zawartym w kwantowym Polu Inteligencji wszechświata.
Dzięki powszechnemu dziś dostępowi do źródeł wiedzy różnych tradycji duchowych, dzięki też współczesnym pracom lekarzy, fizyków (Barbary Ann Brennan, Deepaka Chopry, Caroline Myss) i artystów (Alex Grey) mapa systemu energetycznego człowieka jest obecnie dość dobrze znana. Poniższy tekst stanowi rodzaj krótkiej rekapitulacji tego, co wiemy o człowieku – Polu energii.
Ciała energetyczne. Człowiek rozumiany jako Pole składa się z siedmiu "ciał", czy poziomów wibracyjnych. Każdy poziom wibracyjny ma przyjętą w danej tradycji czy dyscyplinie nomenklaturę. I tak można wyróżnić ciało fizyczne, witalne, emocjonalne, mentalne, kauzalne, atmiczne i duchowe. Przez ciała energetyczne przebiega system subtelnych energetycznych włókien w liczbie 72 000, zwanych w tradycji hinduskiej nadi.
Czakramy. System energetyczny człowieka posiada siedem czakramów - centrów energii umieszczonych wzdłuż kręgosłupa. Funkcją czakramów jest zaopatrywanie Pola człowieka w energię kosmiczną (Pola Inteligencji). Każdy czakram ma właściwy sobie kolor, specyficzną symbolikę, jest powiązany z odpowiadającymi mu organami i gruczołami, charakteryzuje się też określonym poziomem świadomości. Kolory czakramów układają się w kolory tęczy, od najniższego - czerwonego, znajdującego się u bazy kręgosłupa, po najwyższy - fioletowy, który znajduje się u czubka głowy.
System czakramów, ciał energetycznych i nadi składa się na całokształt naszego Pola, które gdzie indziej zwie się aurą.
Kundalini. Uniwersalna energia, którą przedstawia się pod postacią węża pnącego się wzdłuż kręgosłupa w hinduizmie zwie się Kundalini. Lecz wzmianki o niej można spotkać we wszystkich kulturach i tradycjach duchowych świata. Występuje ona pod takimi nazwami jak Chi, Ki, Ruach, Lung, Baraka, Num czy jeszcze inne. W tychże tradycjach powstały różne metody budzenia tej uśpionej energii. I tak w hinduizmie mamy różne warianty medytacji Kundalini, w Taoizmie – medytację Orbity Mikrokosmicznej, itd.
Kundalini jest energią potencjalną uśpioną w człowieku, która - gdy jest aktywowana, przebudzona - otwiera go na jego wielkość, na jego prawdziwą naturę, na świadomość kosmiczną. Carl Jung w swoich "Komentarzach psychologicznych na temat Kundalini" twierdzi, że dla człowieka, który potrafi obudzić Kundalini tak, by mogła ona rozwinąć cały swój potencjał, otwiera się świat, który różni się zasadniczo od tego, który znał - jest to świat wieczności.
W tym kontekście przebudzenie Kundalini można
postrzegać jako największe wyzwanie ewolucyjne dla naszego gatunku.
Jeżeli chcesz pogłębić swoje doświadczenie Pola, weź udział w warsztatach Co-Evolution Institute.
Czytelnika pragnącego poszerzyć wiedzę na poruszane w artykule tematy odsyłam do następujących lektur:
- K. Wilber, The Holographic Paradigm
- M. Talbot, The Holographic Universe
- C. Jung, Komentarze psychologiczne na temat Kundalini
- L. McTaggart, Pole
- B. Brennan, Dłonie pełne światła
- C. Myss, Anatomia Duszy
- A. Grey, Sacred Mirrors
